BARIŞ MANÇO RÖPORTAJLARI

Barış Manço ile ilgili medyada çıkan haberleri paylaşabileceğiniz, Barış Abi'mizin ve eserlerinin yeni nesile ne şekilde aktarıldığını tartışabileceğiniz medya forumumuz.

Moderatörler: barışhayranı, Mod

Kullanıcı avatarı
barışmançocu
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 127
Kayıt: Cum Haz 17, 2005 15:57 pm
Konum: istanbul

BARIŞ MANÇO RÖPORTAJLARI

Mesajgönderen barışmançocu » Cmt Haz 18, 2005 23:42 pm

ARKADAŞLAR BARIŞ MANÇO NUN RÖPORTAJLARINI KISA OLARAK VEYA UZUN OLARAK YAZABİLİRSİNİZ HERKEZ BİLDİĞİ BİR RÖPORTAJI YAZARSA DEĞİŞİK ŞEYLER ÖĞRENİLEBİLİR DEĞİLMİ :) :) HERKEZİN ELİNDE AYNI RÖPORTAJLAR YOK NASIL OLSA...
sen öyle deve kuşu gibi şaşkın şaşkın bakınırsan bir gün duyarsın elbet dıral dedenin düdüğünü
Resim

Kullanıcı avatarı
barışmançocu
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 127
Kayıt: Cum Haz 17, 2005 15:57 pm
Konum: istanbul

Mesajgönderen barışmançocu » Pzr Haz 19, 2005 22:31 pm

[color=darkred]Fiziksel değişim[/color]

[color=orange]Fiziksel değişim biraz tesadüfler yardımıyla oldu. 1967’de büyük bir araba kazası geçirdim Hollanda’da. Şimdi bıyığımı kessem, bütün izler altından olduğu gibi çıkar. Bütün suratım boydan boya kesilmişti, kaşımdan çenemin altına kadar, sonra onu kapatmak için bıyık bıraktım. Bıyığımın altı olduğu gibi kesiktir benim. Bu bıyık böyle kendi kendine oluştu. Tabii aşağı doğru sarkan bir bıyık olunca, saçı da aynı oranda uzattım. Derken bu saç ve bıyıklar, kravat ve takım elbise üzerinde garip durmaya başladı. Otomatikman elbiseler de başladı aşağı doğru sarkmaya, saçaklar, püsküller falan derken ben kıyafetimi buldum. Ancak, 1967’ye kadar benim çok konvansiyonel bir görüntüm yoktu zaten. Lisedeyken de saçlarım uzundu sadece geriye tarardım o zamanlar, o zaman öyleydi, kulaklar açıkta kalırdı, birayla veya limonla ıslatıp arkaya doğru tarardık. Bugün Travolta’nın saçı, 25 sene evvel ülkemizde başka bir şekilde vardı zaten. 67’de gerçek değişime uğradım. Ondan beri de hiç değişmedim. O yıllarda uzun saç modaydı, onun da yardımı oldu. Sonra o modalıktan çıktı. Mevsimler geçti ben kaldım. [/color] [color=red]DELİDİR NE YAPSA YERİDİR[/color] Ben baştan kuraldışıyım. Beni gören adam bu bilerek hazırlıklı geliyor zaten. Dış görünüş önemli bir ayna. Bizim kuraldışı bir insan olduğumuzu zaten 18-20 yıldır biliyor benim izleyicim... Otomatikman yaklaşırken zaten gardını alarak, “bu adam bildiğimizin dışında bir şeyler söyleyecek” düşüncesiyle yaklaşıyorlar. Bu durumda, kentsoylu da olsa, kırsal kesimden de gelse, hiçbir şey değişmiyor. Biz de hakikaten onun beklediğinin haricinde ya da beklediğinin fevkinde bazı şeyler söylüyoruz. Gene söylüyorum: Bu benim kişisel başarım değil. Absürdün kralı bizim toplumumuzda var. Dede Korkut okumuş bir insanın başka absürd bir şey okumasına fırsat kalmadan, aKsürdün zaten bizim kültürümüzde olduğunu bilmesi gerekir. Veyahut bir Bektaşi okuyan, bir Nasrettin Hoca okuyan biri absürd olayının dibine kadar inildiğini bizim toplumumuzda bilir. Ben de bunu varsayarak konuya giriyorum. Bundan o kadar emin olarak giriyorum ki, karşımdaki de beni emin bir şekilde dinliyor. Bu diyalog kurulduktan sonra, gerisi kendi kendine geliyor. Zaten mesele, zincirin birinci halkasını bağlamak bence. Ondan sonra, geriye kalan halkalar birbirine bağlanarak gidiyor zaten. Dolayısıyla, ben 17-18 yıldır üzerine çalıştığım, hele son yedi-sekiz senedir iyiden iyiye yerleşmiş bir olayı artık izah etmekte zorluk çekiyorum, çünkü çoktan unuttum o diyaloğun nasıl kurulduğunu. Kuruldu gidiyor. Benim olağanlaştı. O bekleniyor, biz de onu yapıyoruz. “Delidir ne yapsa yeridir” diye bir laf var. Bunu biraz yumuşatarak yinelersek, halk bizim her yaptığımız yeni plağı biraz böyle bekliyor.
“Kendimi hıyar gibi hissediyorum” parçasını yaptığım dönemde kendimi aşırı bir yalnızlığın içinde hissediyordum. Türkiye’de bir müzik dünyası var, benim bu olayda belli bir yerim var. Benim gibi A,B,C,X,Y,Z gibi şahısların da belli görevleri, yerleri var. Bu şahısların çok büyük bölümünün benim anladığım gibi veyahut yıllar önce hepimizin anladığı gibi görevlerini yerine getirmedikleri düşüncesi bende uyanmıştı. Ve bu düşünce içinde yalnız kalmışlığımı anlatmak istedim. Müzikle sınırladım ama, ülkemizdeki kitlelerarası iletişim yapan kişilerin görevlerini yapmamalarına karşı hafif bir protesto olarak çıktı o parça. Bir takım çabaları elinin tersiyle iten insanları, bu kraldan çok kralcı insanları yermek için yaptım. Kader, felek, ah vurulmuşum, yanmışım edebiyatı yaptıktan sonra, milyonlarca liralık Mercedes arabalarda gezen insanların dramını göstermek için yaptım. O şarkının sözleri çok daha uzundu baştan, bir şarkı boyutlarını aştığı için durdurmuştuk. O zaman kendimi niye hıyar gibi hissettiğime, yalnız hissettiğime daha bir açıklık getiriyordu. Sonra baktım, aşırı bir protesto olayına dönecekti, oradan kurtarmak için bu şekilde bıraktım.

ARKADAŞIM EŞEK
Çocuklar zannediyorum, beni daha çok Tarzan, Red Kit falan gibi bir resimli roman, bir masal kahramanı gibi görüyorlar. Dış görünüşüm, kıyafetlerim, takılarım ve de onların çok anlayacağı bir dille şarkı söylemem onlara cazip geliyor. Büyük bir kısmının gözünde Tarzan’dan farkım yok. Karşı karşıya geldiğimizde çok şaşkınlık içinde bakıyorlar bana, “aaa bu da babamız gibi birisiymiş!” diye. Ama ben özellikle çocuklar için şarkı yazmıyorum. “Arkadaşım Eşek”i ben çocuklar için yazmadım. Fakat çocukların çok iyi aldığını görünce, olayın biraz daha üzerine gidip, bir çocuk programında bu şarkıyı söylemeyi yeğ tuttum. Ondan önce “Sarı Çizmeli Mehmet Ağa”yı seçmişlerdi çocuklar. Ve benim gündemdeki son parçam “Halil İbrahim Sofrası”, ki müzik zamanlaması, söz, içerik bakımından en ağır parçamdır, altı dakika süren bir şarkı o. Muazzam uzun sözleri var ve çoluk çocuğun dilinde o parça. Normalde çocukların küçük bir kısmını bile ezberlemesinin çok zor olduğu bir şarkıdır, ama öyle... Oralarda kendilerini bulabildikleri bir şeyler mutlaka oluyor. Aslında, Halil İbrahim sofrası diye bir deyim de yoktur. “Halil İbrahim bereketi” vardır. Bir de “Zekeriya sofrası” diye bir deyiş vardır. Yıllardır, kendi absürd anlayışım içinde, çatırmadan sürdürdüğüm başka bir taktik bu. Hiçbir şeyi folklordan olduğu gibi almıyorum, kendi kafama göre yeni baştan yazıyorum. Keza Sarı Çizmeli Mehmet Ağa’nın da “gel senin borcunu ödiyim” dediği de vaki değildir. Sarı Çizmeli Mehmet Ağa, kim olduğu bilinmeyen bir insandır. Benim şarkımda onun bunun borcunu ödeyen, aslında ödemeyen, dümenden birisi gibi geçiyor. Keza yıllar öncesinden benim “İşte Hendek İşte Deve” diye bir şarkım vardır, öyle bir deyim de yok. “Deveye hendek atlatmak” diye bir tabir vardır. Ben bir takım benzetmeler, çağrışımlar yaparak başka şekillerde söylüyorum. “Halhal” unuttuğumuz bir kadın takısıydı, onu hatırlattım ben. Maşallah, şimdi herkes yeni baştan takmaya başladı.


ROLL DERGİSİ
BARIŞMANÇOCU
28 ŞUBAT 1999
sen öyle deve kuşu gibi şaşkın şaşkın bakınırsan bir gün duyarsın elbet dıral dedenin düdüğünü

Resim

Kullanıcı avatarı
barışmançocu
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 127
Kayıt: Cum Haz 17, 2005 15:57 pm
Konum: istanbul

Mesajgönderen barışmançocu » Pzr Haz 19, 2005 22:49 pm

[color=orange]Bu gurubun özelliği burada diğer çalıştığım guruplar. Hazır guruplardı.
Kurtalanı biz kendimiz kurduk gerçekten çok kıymetli müzisyenler geldi müziği bırakan olmadı pek kayda değer müzisyen olarak OHANNES KEMER vardı çok yıllar önce KADIKÖY TİCARET LİSESİNDE bir grupta çalışıyordu milliyet gazetesi yarışmasında her sene arka arkaya birinci olurdu bu gurubu o gurup gibi aldık kurtalan eksprese KAYGISIZLAR O SIRADA DAĞILMIŞTI FUAT gene geldi o zamanlar özkan yeni yeni çıkıyordu Türkiye de o zaman kim gündemdeyse aşağı yukarı bu guruptaydı dokuz kişiydi kurtalan eksprese çok iyi günlerimiz oldu.
Çok iyi şeyler yaptık derken benim askerliğim araya girince Kurtalan ekspres de geçici olarak dağıldı .Askerliğimden sonra kurulan Kurtalan ekspres tam 10 yıl devam etti..
Gazinolar yeni yeni bizimle ilgilenmeye başlamıştı..Biz Türkiye de süper flaş bir duruma gelmiştik .Geline bilecek en yüksek noktaya gelmiştik ki ben askere gittim.Yaşım gereği tahsilimi bitirmemden ötürü artık gitmem gerekiyordu 28 yaş barajını aşmıştım 29 yaşında askere gittim.
Askere gitmemin sahne ve plak çalışmalarıma büyük çapta sekte vurduğunu söyleye bilirim .Yedek subaydım ben ancak bir takım pürüzler nedeniyle fazla askerlik yaptım 19 ay 26 gün süren bir askerlik bu sürede hiç sahneye çıkmadım televizyona ve sahneye çıkmadığım için unutulmama düşüncesiyle evvelden hazırladığımız iki bandı plak haline getirerek askerliğin ortalarına doğru çıkardık .Kelimenin tam anlamıyla idare ettik
Askerliğin bitmesine karşında HEY KOCA TOPÇU VE GENÇ OSMANI HAZIRLAMIŞTIM TOPÇU ASTEĞMEN GÜNLERİMİN ETKİSİYLE BİR ANI OLARAK YAPMIŞTIM.
20 AYLIK MÜZİKTEN KOPUK SÜREYİ NOKTALAMA AMACINI GÜDÜYORDUK BİR NOKTAYA KADAR MUVAFFAK OLDUK FAKAT ÇOK MUVAFFAK OLDUĞUMUZU SÖYLİYEMEM ÇÜNKİ 2 SENELİK AYRILIK BİR DAHA Kİ 2 SENEYE GÖSTERDİ 74 -75 SENELERİ BİZİM İÇİN ÇUKUR SENELERDİ.

BARIŞMANÇOCU

ROLL DERGİSİ /28 SUBAT 1999[/color] ;) ;) ;)
sen öyle deve kuşu gibi şaşkın şaşkın bakınırsan bir gün duyarsın elbet dıral dedenin düdüğünü

Resim

Kullanıcı avatarı
barışmançocu
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 127
Kayıt: Cum Haz 17, 2005 15:57 pm
Konum: istanbul

Mesajgönderen barışmançocu » Sal Haz 21, 2005 18:21 pm

BARIŞ I 40 GÜNLÜK BEBEK GİBİ YIKADILAR

EDİRNEDE GEÇİRDİĞİ TRAFİK KAZASINDAN SONRA TAM ANLAMIYLA İYİLEŞİNCEYE KADAR BOYUNLUKLA DOŞLAMAK MECRUBİYETİNDE KALAN BARIŞ MANÇO EN ZOR ANLARINI MODADAKİ EVİNDE BANYO YAPARKEN GEÇİRDİ ANLATTIĞI KADARIYLA ONUN İÇİN OTURMAK KALKMAK TAM BİR DERTTİ HELE BANYO YAPMAK TAM BİR CEHENNEM AZABIYDI.
GEÇİRDİĞİ KAZADAN TAM 45 GÜN SONRA KAŞINMAYA BAŞLAYAN BARIŞ MANÇO DR DEN İZİN ALIP. KURTALAN DAN dan AHMET GÜVENÇ. CELAL GÜVEN VE EŞİ LALE NİN YARDIMLARIYLA İLK BANYOSUNU YAPAN BARIŞ MANÇO YIKANIRKEN 40 GÜNLÜK BEBEKLERDEN FARKSIZDI BİR YERİ İNCİLMESİN DİYE ÇOK GAYRET GÖSTERİYORLARDI BELİNDE ÇELİK KORSE BOYNUNDA BOYUNDURUK KUAFÖRDE AYNI KADINLAR NASIL SAÇLARINI YIKADIKLARI GİBİ YIKATAN BARIŞ MANÇO YIKANIRKEN KAZANIN DEHŞETİNİ DAHA İYİ ANLADIM.
ŞU NA KESİNLİKLE İNANIYORUM Kİ BEN BEDAVADAN YAŞIYORUMDEDİ DOKTORUN VERDİĞİ BİLGİYE GÖRE MANÇO ÇELİK KORSEYİ VE BOYUNDURLUĞU 2 AY DAHA TAŞIYACAKMIŞ.

HULİSİ TUNCA/BARIŞ MANÇO: UZUN SAÇLI DEV
ADAM.
180 VE181



:( :( :( :(
sen öyle deve kuşu gibi şaşkın şaşkın bakınırsan bir gün duyarsın elbet dıral dedenin düdüğünü

Resim

BARIŞ_CEM_BARIŞ

Mesajgönderen BARIŞ_CEM_BARIŞ » Pzr Kas 16, 2008 22:50 pm

arkadaşlar bu kadarmı röportaaj var bu kadar azmı :( lütfen bilgi almak isteyen arkadaşlara biraz yadımcı olun lütfen :(

Kullanıcı avatarı
mirze
Profesyonel
Profesyonel
Mesajlar: 238
Kayıt: Cum May 16, 2008 20:49 pm

Mesajgönderen mirze » Pzt Kas 17, 2008 21:44 pm

az ama cok ilginc. hele kendisini kendi dilinden duymak cok guzel. Hulusi Tuncanin UZUN SACLI DEV ADAM kitabini cok okumak isterdim.ama nerden bulurum ki :(

Kullanıcı avatarı
farukmtx
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 148
Kayıt: Sal Nis 26, 2005 14:07 pm

Mesajgönderen farukmtx » Sal Kas 18, 2008 01:10 am

:alkis: :alkis: :alkis: :alkis: :alkis: tebrikler kardeşim çok güzel röportajlar...

Kullanıcı avatarı
com
Profesyonel
Profesyonel
Mesajlar: 924
Kayıt: Pzt Eyl 19, 2005 17:21 pm

Mesajgönderen com » Sal Kas 18, 2008 08:18 am

VALLA COK GUZEL ROPORTAJLAR. PAYLASIMINIZ ICIN COK TESEKKUR EDERIM...