6 YILIN ARDINDAN

[barisseveresra]

Artık dile de kolay değil. Tam 6 yıl oldu. O gün doğan çocuklar seneye okula başlayacak, o gün Barış Manço için ağlayan bir çok insan bugün hayatta değil. Hayatta olanların başından ise kimbilir neler geldi geçti. Değişmeyen tek şey ona olan sevgi galiba. Ah Barış Abi keşke burada olabilsen, keşke sen de bizlere bir şeyler yazsan, keşke sana yapılan haksızlıklara bizim yerimize sen cevap versen, keşke bugünün küçüklerine de bizlere yaptığın gibi adam olmanın yollarını hatırlatsan. Ama olmuyor ne yazık ki ne yapsak senin özlemini dindiremiyoruz. Aslında dindirmek istemiyoruz da belki de özlemin dinerse seni unutmaktan korkuyoruz. Unutmayız be Barış Abi “Biz nasıl unuturuz seni can bedenden çıkmayınca”…
Ben seni ilk önce Barış Amca olarak tanıdım ve sevdim. Benim için o garip ama büyüleyici adamdın. Hem zaten ablamın çocukken sesini kaydettiği kasette söylediği şarkının da sahibiydin sen. Arkadaşım eşek… Ben 6 yaşındaydım Adam Olacak Çocuk başladığında. Her hafta büyük bir heyecanla ama yanındaki diğer çocukları kıskanarak geçtim ekran başına. Onların şarkı sözlerini her unutuşlarında, sorduğun sorulara her cevap veremeyişlerinde kendimle gururlandım ben olsam yapardım diye keşke olabilseydim ama olmadı işte. Sonra ben büyümeye başladım ama her hafta heyecanımı hiç yitirmeden bu sefer içimde kıskançlık olmadan sadece yüzümdeki gülümsemeyle geçtim ekranın başına. Artık benim için Barış Amca değildin Barış Abi olmuştun. Galiba seni anlayabilmenin sırrı da burada saklı. Biz çoğumuz seni amca olarak tanıdık, benimsedik ve sevdik. Sonra da sevdiğimiz bu adamın düşünce alemini keşfettik, gülerek oynayarak dinlediğimiz şarkıları düşünerek dinledik. Kendini şanslı hissedenler grubundayım ben. Çünkü Barış Manço’lu bir hayatla Barış Manço’suz bir hayat arasında çok fark var. Ama her şey olması gerektiği zamanda oluyor. Çıktığımız yolun vazgeçilmez bir parçası. Kimse yolun bu kısmına girmeden devam edemiyor bu yola. Senin de dediğin gibi önemli olan “bu kubbede hoş bir seda bırakmak” . Barış Abi gözün arkada olmasın. Biliyorum zorla çeviriyorlar gözünü arkaya ama sen merak etme seninle büyüyen ve küçülen bu nesil -küçülen diyorum çünkü biz küçüktük ama büyükler de seni seyrediyordu- senin gözünü arkada bırakmayacak. Sana duyduğumuz sevgi ve en önemlisi SAYGI asla azalmayacak hatta sana duyduğumuz özlem gibi her geçen gün artacak. Sadece kendi adıma konuşmuyorum benim gibi düşünen bütün barışseverler adına da rahatça söz verebiliyorum Zaten bizler gibi düşünmeyenleri bizden saymıyorum. Sana saygı duymayanlara ben de saygı duymuyorum. Senin adını laf kalabalığıyla, magazinsel safsatalarla değil; çocuklara seni anlatarak, şarkılarını dinleterek yaşatacağıma söz veriyorum. Şunu bil ki insanlar senin adını ağızlarına alırken ve senin adını ağızlarına alanları dinlerken daha dikkatli olacaklar. Belki Köşkü boşaltabilirler ama insanların kalbinde ki Barış sevgisini boşaltmaya kimsenin gücü yetmez. Biz yüreğimizdeki Barış’a sahip çıkıyoruz çıkacağız da. Yeter ki sen rahat uyu Barış Abi…Dualarım her zaman seninle…Seni çok seviyorum.
Barış’ı seven ve hep sevecek olan Barışsever Esra

[Sari Kanarya]

bu yazının altına ne yazılır ki....

Ellerine, yüreğine sağlık...

[basak]

Tüm barış severlere selam;
Gerçekten duygularını çok güzel anlatmışsın barisseveresra. Sana teşekkür ederim.

Barış Manço, kalbimizden ve dualarımızda hiç eksik olmayacaksın.

[BarisMancho1907]

Gerçekten çok güzel ve duygu yüklü bir yazı...

Ben bu forumda artık böyle güzel şeyler görmek istiyorum. Barış Manço sitesine de yakışan budur zaten... Tebrik ederim.

[yavuz1299]

ALTI YILIN ARDINDAN

SAVAŞ var BARIŞ yok
SANATÇI(!) var ŞARKI yok,
ÇIPLAKLIK var RUH yok,
ARAYIŞ var KİMSE YOK,

Kısaca Barış Manço yok, Sanat camisasında Müsadenizle Çocuklar diyen de yok.

Muhabbetle...

(Barışsever esra ya teşekkürler. Bu duygulu yazısı için.)

[avara]

Bu tür yazıları okudukça kalbimin atışlarının dengesizleştiğini aşikar hissediyorum... Koskoca bir ÇINAR Barış MANÇO artık yok ha !!! :cry:
O aramızda olmasa bile hala dimdik ayakta...Çünkü;

"Ağaçlar Ayakta Ölür !!!..." :cry:

Teşekkürler Esra...

[sarıkulak]

Arkadaşım sana çok teşekkür ediyorum.Hepimizin duygularını çok iyi anlatmışsın. Diyecek bişey bulamıyorum Sadece Barış Abiden küçük bişey
yazmak istiyorum

SENİ BANA ÇOK GÖRDÜLER
İNANMADIN MI BANA
UNUTMAM DEMİŞTİM SANA
O AKŞAM AYRILIRKEN... :cry: :cry:


BARIŞ MANÇO SENİ ÇOK SEVİYORUM ASLA AMA ASLA UNUTMAYACAĞIM.!!!

[Marina]

onu ilk tanımam bir gazete ilanı sayesinde oldu.. sanırım 6 yaşındaydım.. bir gazete sayfasının tam ortasında uzun saçlı, elleri yüzüklerle, vücudu da kocaman bir kemerle kaplı koca bıyıklı zayıf bir adam gülümsüyordu.. altında da "Barış Manço - 24 Ayar çıktı" yazıyordu..onca farklı özelliğine rağmen adam değil de resmin hemen altındaki başlıktan sonra yazılmış şarkı isimlerinden bir tanesi çok etkiledi beni.."Lahburger" bu da ne demek ya diye düşündüğümü çok net hatırlıyorum.. hemen eretesi gün annemin çantasından çaldığım parayla kasetçiye gidip almıştım 24 Ayar'ı.. o gün bugün Barış dinliyorum.. hep hayret etmişimdir böyle olağanüstü sözler, böylesine büyüleyici bir müzik nasıl oluyor da çıkan yeni yetmeler karşısında daha az yer buluyor kendine diye.. özellikle de Sezen Aksu'nun o iğrenç şarkıları birer hit diye sunulurken topluma, nasıl oluyor da Barış şarkıları giderek daha az dinlenir oluyor..benim, aziz milletimi anlamaya gücüm yok abi..aklım hafsalam almıyor bazı şeyleri.. zevk meselesidir tabi ki müzik ama zevk de bir yere kadar değil mi ya? yemek de zevk meselesidir ama ortaya bir tabak .ok koyarsanız ortak kanı bu yenecek birşey değildir olur abi yaaaa...oysa müzik piyasasında ortada bir sürü .ok var ama bunlar hit oluyor, millet yiyor yani sizin anlayacağınız..
yazarken kendi kendime doldum, acayip sinirlendim.. bir ölçek "Beyhude Geçti Yıllar" zerketmeli vücuda...

[bahadirari]

Benimde onunla ilk tanışmam "Arkadaşım Eşşek" parçasını keşfetmemle gerçekleşti Daha 6-7 yaşlarındaydım o zamanlar.Bu parçanın olduğu kaseti o kadar fazla dinlerdim ki kaset bir süre sonra bazı yerlerinde atlatmalar yapmaya başlamıştı.Tabii kasetlerini dinlerken bir yandan da televizyonda TRT'de hazırlayıp,çektiği "ADAM OLACAK ÇOCUK","7'den 77'ye" ve "Dönence" programlarını ilgiyle izlerdim.O sadece bir sanatçı değildi bence.Çok ilginç ve renkli bir insandı.Hala da O'nun gibi birini görmedim.Herhalde kendisinin de belirttiği gibi "40 yılda bir gelir Barış gibisi"

[avara]

Çoğumuz daha çok küçük yaşlarda tanımışız BARIŞ abimizi...
O'nun en büyük (tabiri caizse) özelliğiydi bu...
Genci yaşlısı,erkeği kadınıyla din,dil ayırmadan her kesime hitap ediyordu !!!...

[ayça özdemir]

3 yaşındayken ilk ezberlediğim şarkıydı hayır.işte böyle başladı benim ilk barış maceram.sonrası geldi de geldi;herkes dönemin popüler şarkılarını söylerken ben barış abinin ben daha hayatta bile değilken yazdığı şarkıları söyledim,akranlarım zamanın popüler şarkıcıların posterleriyle süsledi odasını bense gerçek bir SANATÇInın(!)(gerçi kendisine böyle hitap edilmesini istemiyor ama ben gerçek anlamıyla kullanıyorum bu kavramı burada)posterleriyle güzel kıldım odamı.işte tam 31 ocak 1999 günü sanki kanımdan canımdan bir insanmış gibi sevdiğim barış abimi barış babamı kaybetmiştim.aylarca ne yaptığımı bilmeden yaşadım.ağlamaktan hasta olduğumu hatırlıyorum bir tek allah biliyor ya hala ağlarım barış abim için.gece yatağımda dualarım hep onun için bugüne kadar yaptıklarım yapmadıklarım onun için...çünkü biliyorum gün gelecek karşısına çıkacağım ve beni adam olmuş çocuk olarak görmesini istiyorum.onun beni izlediğini de biliyorum.6 yıl içinde yaptığım yaşadığım herşeyi biliyor çünkü gün be gün rapor yazıyorum ona sizlerden de bol bol bahsediyorum.işte bu şekilde içim rahat bir şekilde barışsever esra yazdığı her kelimenin altına gönül rahatlığıyla imzamı atabilirim.6yılın ardından ne mi oldu?biz barışsız yaşamaya mahkum olduk!

[avara]

3 yaşındayken ilk ezberlediğim şarkıydı hayır.işte böyle başladı benim ilk barış maceram.sonrası geldi de geldi;herkes dönemin popüler şarkılarını söylerken ben barış abinin ben daha hayatta bile değilken yazdığı şarkıları söyledim,akranlarım zamanın popüler şarkıcıların posterleriyle süsledi odasını bense gerçek bir SANATÇInın(!)(gerçi kendisine böyle hitap edilmesini istemiyor ama ben gerçek anlamıyla kullanıyorum bu kavramı burada)posterleriyle güzel kıldım odamı.işte tam 31 ocak 1999 günü sanki kanımdan canımdan bir insanmış gibi sevdiğim barış abimi barış babamı kaybetmiştim.aylarca ne yaptığımı bilmeden yaşadım.ağlamaktan hasta olduğumu hatırlıyorum bir tek allah biliyor ya hala ağlarım barış abim için.gece yatağımda dualarım hep onun için bugüne kadar yaptıklarım yapmadıklarım onun için...çünkü biliyorum gün gelecek karşısına çıkacağım ve beni adam olmuş çocuk olarak görmesini istiyorum.onun beni izlediğini de biliyorum.6 yıl içinde yaptığım yaşadığım herşeyi biliyor çünkü gün be gün rapor yazıyorum ona sizlerden de bol bol bahsediyorum.işte bu şekilde içim rahat bir şekilde barışsever esra yazdığı her kelimenin altına gönül rahatlığıyla imzamı atabilirim.6yılın ardından ne mi oldu?biz barışsız yaşamaya mahkum olduk!

:cry: :cry: :cry: :cry: :cry:

[balbocegi_aslı]

herkese selam,
bu siteyi uzun zamandır takip ediyorum ama son zamanlarda gerçekten güzel şeyler yazılmaya başlandı.Bende birşeyler yazmak istedim.Evet 6 yıl geçti,onsuz 6 yıl...Bu benim için çok zordu.Çünkü kendimi bildim bileli onsuz günüm geçmedi.Daha ilkokul yıllarımda bu uzun saçlı,bıyıklı,farklı giyinen adamın şarkı sözlerini anlamaya çalışırdım.Zamanla onu tanıdım,vazgeçemedim.Gün geldi sabredemedim,O'nunla tanıştım.O kadar sıcak, o kadar içtendi ki.O'nu unutmak bir yana özlemim her geçen gün artıyor.Barış Manço'nun biricik sevgilisi çocuklardı.O'nu tanıma fırsatı bulamayan çocuklara O'nu anlatamaya çalışıyorum.Ve biliyorum ki Kayaların Oğlu hiç bir zaman unutulmayacak.

[nehir taşçı]

Artık dile de kolay değil. Tam 6 yıl oldu. O gün doğan çocuklar seneye okula başlayacak, o gün Barış Manço için ağlayan bir çok insan bugün hayatta değil. Hayatta olanların başından ise kimbilir neler geldi geçti. Değişmeyen tek şey ona olan sevgi galiba. Ah Barış Abi keşke burada olabilsen, keşke sen de bizlere bir şeyler yazsan, keşke sana yapılan haksızlıklara bizim yerimize sen cevap versen, keşke bugünün küçüklerine de bizlere yaptığın gibi adam olmanın yollarını hatırlatsan. Ama olmuyor ne yazık ki ne yapsak senin özlemini dindiremiyoruz. Aslında dindirmek istemiyoruz da belki de özlemin dinerse seni unutmaktan korkuyoruz. Unutmayız be Barış Abi “Biz nasıl unuturuz seni can bedenden çıkmayınca”…
Ben seni ilk önce Barış Amca olarak tanıdım ve sevdim. Benim için o garip ama büyüleyici adamdın. Hem zaten ablamın çocukken sesini kaydettiği kasette söylediği şarkının da sahibiydin sen. Arkadaşım eşek… Ben 6 yaşındaydım Adam Olacak Çocuk başladığında. Her hafta büyük bir heyecanla ama yanındaki diğer çocukları kıskanarak geçtim ekran başına. Onların şarkı sözlerini her unutuşlarında, sorduğun sorulara her cevap veremeyişlerinde kendimle gururlandım ben olsam yapardım diye keşke olabilseydim ama olmadı işte. Sonra ben büyümeye başladım ama her hafta heyecanımı hiç yitirmeden bu sefer içimde kıskançlık olmadan sadece yüzümdeki gülümsemeyle geçtim ekranın başına. Artık benim için Barış Amca değildin Barış Abi olmuştun. Galiba seni anlayabilmenin sırrı da burada saklı. Biz çoğumuz seni amca olarak tanıdık, benimsedik ve sevdik. Sonra da sevdiğimiz bu adamın düşünce alemini keşfettik, gülerek oynayarak dinlediğimiz şarkıları düşünerek dinledik. Kendini şanslı hissedenler grubundayım ben. Çünkü Barış Manço’lu bir hayatla Barış Manço’suz bir hayat arasında çok fark var. Ama her şey olması gerektiği zamanda oluyor. Çıktığımız yolun vazgeçilmez bir parçası. Kimse yolun bu kısmına girmeden devam edemiyor bu yola. Senin de dediğin gibi önemli olan “bu kubbede hoş bir seda bırakmak” . Barış Abi gözün arkada olmasın. Biliyorum zorla çeviriyorlar gözünü arkaya ama sen merak etme seninle büyüyen ve küçülen bu nesil -küçülen diyorum çünkü biz küçüktük ama büyükler de seni seyrediyordu- senin gözünü arkada bırakmayacak. Sana duyduğumuz sevgi ve en önemlisi SAYGI asla azalmayacak hatta sana duyduğumuz özlem gibi her geçen gün artacak. Sadece kendi adıma konuşmuyorum benim gibi düşünen bütün barışseverler adına da rahatça söz verebiliyorum Zaten bizler gibi düşünmeyenleri bizden saymıyorum. Sana saygı duymayanlara ben de saygı duymuyorum. Senin adını laf kalabalığıyla, magazinsel safsatalarla değil; çocuklara seni anlatarak, şarkılarını dinleterek yaşatacağıma söz veriyorum. Şunu bil ki insanlar senin adını ağızlarına alırken ve senin adını ağızlarına alanları dinlerken daha dikkatli olacaklar. Belki Köşkü boşaltabilirler ama insanların kalbinde ki Barış sevgisini boşaltmaya kimsenin gücü yetmez. Biz yüreğimizdeki Barış’a sahip çıkıyoruz çıkacağız da. Yeter ki sen rahat uyu Barış Abi…Dualarım her zaman seninle…Seni çok seviyorum.
Barış’ı seven ve hep sevecek olan Barışsever Esra

MERHABA ESRA. YAZDIKLARIN; İNSANIN İÇİNİ BURKAN, ESKİ GÜNLERİNİ HATIRLADIKÇA İNSANI DERİNDEN VURAN ŞEYLER. O KADAR DUYGU YÜKLÜ YAZMIŞSIN Kİ, KELİMELER BUNUN İÇİN YETMEZ. GENEL OLARAK BARIŞ MANÇO'NUN HAYATINDAN BAHSETMİŞSİN. SANIRIM, EN ÇOK DA BU ONUN KALBİMİZDEKİ VARLIĞINI BİZE HİSSETTİRECEK NİTELİKLERE SAHİP. YAZI İÇİN TEKRAR TEŞEKKÜRLER. SAYGILARIMLA, BARIŞ DOLU GÜNLER...

[barışhayranı]

KENDİMİ BİLDİM BİLELİ BARIŞ MANÇO ŞARKILARI SÖYLERİM.ADAM AKILLI KONUŞAMAZMIŞIM AMA BARIŞ ABİ NİN BÜTÜN ŞARKILARINI EZBERE SÖYLERMİŞİM HERKES ŞAŞIRIRMIŞ.

[barış manço ___love___]

bana doğum günümde biri sidisini getrirdi dinledim hayran oldum şimdi onun için ölüyorum şarkıları aklımdan hiç gitmiyo bir kere daha yeni 1 gün önce matamatik dersinde balta şarkısını söylüyordum

[barış manço ___love___]

Artık dile de kolay değil. Tam 6 yıl oldu. O gün doğan çocuklar seneye okula başlayacak, o gün Barış Manço için ağlayan bir çok insan bugün hayatta değil. Hayatta olanların başından ise kimbilir neler geldi geçti. Değişmeyen tek şey ona olan sevgi galiba. Ah Barış Abi keşke burada olabilsen, keşke sen de bizlere bir şeyler yazsan, keşke sana yapılan haksızlıklara bizim yerimize sen cevap versen, keşke bugünün küçüklerine de bizlere yaptığın gibi adam olmanın yollarını hatırlatsan. Ama olmuyor ne yazık ki ne yapsak senin özlemini dindiremiyoruz. Aslında dindirmek istemiyoruz da belki de özlemin dinerse seni unutmaktan korkuyoruz. Unutmayız be Barış Abi “Biz nasıl unuturuz seni can bedenden çıkmayınca”…
Ben seni ilk önce Barış Amca olarak tanıdım ve sevdim. Benim için o garip ama büyüleyici adamdın. Hem zaten ablamın çocukken sesini kaydettiği kasette söylediği şarkının da sahibiydin sen. Arkadaşım eşek… Ben 6 yaşındaydım Adam Olacak Çocuk başladığında. Her hafta büyük bir heyecanla ama yanındaki diğer çocukları kıskanarak geçtim ekran başına. Onların şarkı sözlerini her unutuşlarında, sorduğun sorulara her cevap veremeyişlerinde kendimle gururlandım ben olsam yapardım diye keşke olabilseydim ama olmadı işte. Sonra ben büyümeye başladım ama her hafta heyecanımı hiç yitirmeden bu sefer içimde kıskançlık olmadan sadece yüzümdeki gülümsemeyle geçtim ekranın başına. Artık benim için Barış Amca değildin Barış Abi olmuştun. Galiba seni anlayabilmenin sırrı da burada saklı. Biz çoğumuz seni amca olarak tanıdık, benimsedik ve sevdik. Sonra da sevdiğimiz bu adamın düşünce alemini keşfettik, gülerek oynayarak dinlediğimiz şarkıları düşünerek dinledik. Kendini şanslı hissedenler grubundayım ben. Çünkü Barış Manço’lu bir hayatla Barış Manço’suz bir hayat arasında çok fark var. Ama her şey olması gerektiği zamanda oluyor. Çıktığımız yolun vazgeçilmez bir parçası. Kimse yolun bu kısmına girmeden devam edemiyor bu yola. Senin de dediğin gibi önemli olan “bu kubbede hoş bir seda bırakmak” . Barış Abi gözün arkada olmasın. Biliyorum zorla çeviriyorlar gözünü arkaya ama sen merak etme seninle büyüyen ve küçülen bu nesil -küçülen diyorum çünkü biz küçüktük ama büyükler de seni seyrediyordu- senin gözünü arkada bırakmayacak. Sana duyduğumuz sevgi ve en önemlisi SAYGI asla azalmayacak hatta sana duyduğumuz özlem gibi her geçen gün artacak. Sadece kendi adıma konuşmuyorum benim gibi düşünen bütün barışseverler adına da rahatça söz verebiliyorum Zaten bizler gibi düşünmeyenleri bizden saymıyorum. Sana saygı duymayanlara ben de saygı duymuyorum. Senin adını laf kalabalığıyla, magazinsel safsatalarla değil; çocuklara seni anlatarak, şarkılarını dinleterek yaşatacağıma söz veriyorum. Şunu bil ki insanlar senin adını ağızlarına alırken ve senin adını ağızlarına alanları dinlerken daha dikkatli olacaklar. Belki Köşkü boşaltabilirler ama insanların kalbinde ki Barış sevgisini boşaltmaya kimsenin gücü yetmez. Biz yüreğimizdeki Barış’a sahip çıkıyoruz çıkacağız da. Yeter ki sen rahat uyu Barış Abi…Dualarım her zaman seninle…Seni çok seviyorum.
Barış’ı seven ve hep sevecek olan Barışsever Esra

NEDESEK BOŞ

[ALİ ÖZMEN]

ne yazacagımı bilemiyorum.. yani ne yazsam ki barış abi için kelimeler cumleler yetmez esra cok guzel dile getirmiş duygularını aslında bu hepimizin duygusu ortak noktamız... barıs sız 6. yılllll........

[barış manço ___love___]

doğru söylüyorsun arkadaşım

[Yakupca]

Tüm Barışseverlerin duygularına ayna tuttuğun ve malum kişilere gerekli tokatı da üzerinde pek durmayarak ve onları dışlayarak en güzel şekilde vurduğun için teşekkürler BarışseverEsra