can'ın şövalyesi...

Barış Manço ile ilgili medyada çıkan haberleri paylaşabileceğiniz, Barış Abi'mizin ve eserlerinin yeni nesile ne şekilde aktarıldığını tartışabileceğiniz medya forumumuz.

Moderatörler: barışhayranı, Mod

cadıizm
Gelişen Üye
Gelişen Üye
Mesajlar: 47
Kayıt: Cmt Eyl 06, 2008 08:32 am

can'ın şövalyesi...

Mesajgönderen cadıizm » Cum Eyl 19, 2008 14:38 pm

Oğlumun kreşinde birkaç aydır ilginç bir uygulama başladı:

Her ay önemli bir ismi alıp çocuklara tanıtmaya çalışıyorlar. İlk isim Picasso'ydu, sonra İsmet İnönü, ardından Pavarotti...

Bir hafta önce eve bir yazı geldi:

"Şubat ayında çocuklarımıza Barış Manço'yu tanıtacağız. Evinizde bulunan kaynakları Çarşamba gününe kadar iletmenizi rica ederiz".

Elimdeki en önemli kaynak, "Dağlar Dağlar" plağıydı. "Sayan Plak"tan yayınlanmış, "1970" tarihli, sarı göbekli bir 45'lik... Ön yüzü sözlü, arka yüzü enstrümantal...

Onu göndermeyi düşünüyordum ama bir yandan da "Ya başına bir şey gelirse" diye kaygılanıyordum. Çünkü o benim ilk plağımdı. Aiwa marka bir pikabım olduktan sonra alınmış, uzun saçlı, bıyıklı adamın fotoğrafıyla süslü kabından özenle çıkarılmış, iyice tozu alınıp günlerce, defalarca çalınmıştı.

Çarşamba günü gönderecektim.

Kabındaki adam ondan önce gitti.



* * *



Pazar gece yarısı, ekran karşısında çaresiz, onun akıbetini beklerken son dönem toprağa yolladığımız, ardından ağladığımız, hasretle andığımız isimleri düşündüm; "Neden hep iyiler Tanrım" isyanı kabardı içimde... "Neden kötülere bir şey olmuyor?"

Sonra "Dünyevi adaletle zaten bu kadar başın dertte iken bir de ilahi adalete bulaşma" dedim kendi kendime...

Galiba Barış Manço'nun ardından en doğru tanımı Erol Evgin yaptı:

"O bir masaldı".

Kendine özgü bir kılığın içinde bize ülkenin dört bir yanından efsaneler derleyip, rengarenk öyküler anlattı, dünyanın her köşesinden yüzler, izler taşıdı.

Önce bizi, sonra çocuklarımızı ellerimizden tutup diyar diyar gezdirdi.

Günün birinde "saçsız hükümdarlar ülkesinin ilk uzun saçlı cumhurbaşkanı" olacaktı.

"Bir vardı, bir yok oldu".





* * *



Birincilikle mezun olduğu Belçika Kraliyet Akademisi'nin bulunduğu Liege Prensliği, bir yıl kadar önce kendisine "Altın Perron" ödülü verirken birlikteydik.

O, artık "Şövalye"ydi...

Gezi boyunca böyle hitap ettik.

Orada kendisine gösterilen saygıyı görüp gururlandık. Belçika onu kraliyet nişanıyla ödüllendirirken, ülkesinde yaptığı program, "rating sorunu" nedeniyle yayından kaldırılıyordu (bugün ardından gözyaşı döken kanalların kulakları çınlasın) ve bu içimizi acıtıyordu.

"40. sanat yılı"nın bir "Barış Manço belgeseli" için en uygun zaman olduğunu konuşmuştuk. Onca güzel belgesele imza atmış ustanın belgeseline soyunacaktık.

Geç kaldık.

Şövalyemiz kalbinden vuruldu.



* * *



Şövalyem!

Sadece hayatımın ilk plağı ve sonrasında hafızamıza kazıdığın onca güzel şarkı, izlettiğin bunca eşsiz program için değil, sayende çocuklarımıza gösterebildiğimiz ülkeler, söyletebildiğimiz sözler, içirebildiğimiz sütler, bağlayabildiğimiz kemerler, fırçalatabildiğimiz dişler için de minnettarız sana...

"Dağlar Dağlar"ı yolluyorum bugün kreşe, yetişemediklerin seni tanımadan büyümesinler diye...

Öğleyin onlar "Belli ki gittiğin yerden kara haber var" diye ağıt yakarken, sen "Müsadenizle çocuklar" deyip son yolculuğa çıkıyor olacaksın.

8 yaşında iken programını izlemiş "adam olacak çocuklar", şimdi 18 yaşında birer "adam" olarak yanıbaşında duracaklar...

...ve sen, o hep iyileri yolladığımız adreste, "karanlık bir gecenin koynunda" olacaksın, "...yapayalnız..."

"kurumuş dudağında ne bir ses... ne bir nefes..."

Lakin, "Uzaklarda bir yerlerde türküler çalıyor" olacak hep...

...senin türkülerin...

cadıizm
Gelişen Üye
Gelişen Üye
Mesajlar: 47
Kayıt: Cmt Eyl 06, 2008 08:32 am

Mesajgönderen cadıizm » Cum Eyl 19, 2008 14:39 pm

Özür dilerim yazmayı unutmuşum yazı can dündara aittir

cadıizm
Gelişen Üye
Gelişen Üye
Mesajlar: 47
Kayıt: Cmt Eyl 06, 2008 08:32 am

Mesajgönderen cadıizm » Cum Eyl 19, 2008 14:41 pm

Tanıdığım diplomatların çoğu aynı zamanda iyi sanatçılardır. Kimisi ressam, kimisi müzisyen olabilecek kadar yeteneklidir.

Onları neşeli bir akşam yemeğinin ardından bir barda arkadaşlarına piyano çalarken ya da görev­li oldukları ülkelerde yaptıkları portre­lerden oluşan tablolarını sergilerken görebilirsiniz.

Ancak sabah olup da lacivertler giyildi mi, bambaşka birer insan olurlar. San­ki gece barışa kadeh kaldıran, özgür­lük şarkıları söyleyen onlar değildir. En acımasız diplomatik kararlara imza atıp, büyük bir inançla en sert çıkışları yapabilirler.

Bu çelişki hep şaşırtmıştır beni...

Diplomatlıklarının o gizli sanatçı ruhlarını bu kadar kolay gölgeleyebilmesini hep yadırgamışımdır.

Oysa tanıdığım sanatçıların çoğu, aynı zamanda çok iyi diplomattırlar. Onlar gündüzleri bir komşu ülkede stadyum konseri verip, gece o ülkeyi kendi ülkeleriyle savaşa sürükleye­cek açıklamalar yapmazlar.

Romanları barıştan yanaysa, mülakat­ları da barıştan yanadır.

Ruhlarının derinliklerinde sakladıkları yetenekleri, üzerine giyindikleri mis­yonla çelişmez. O yüzden çok daha inandırıcı ve içtendirler.

İnsan bazen "Keşke" diyor, "bir süre için sanatçılarla diplomatlar görev de­ğiş tokuşu yapsalar."

Sanat belki bir süre bocalardı, ama eminim diplomasi altın dönemini yaşardı.

Ve herhalde dünya daha barışçıl bir gezegen olurdu.



* * *



barış manço geçen hafta Belçika'nın Liege kentinde şehrin onursal hemşehriliği ile bir­likte Prensliğin Altın Perron ödülünü alır­ken, bunları düşündüm.

manço, Liege Kraliyet Güzel Sanatlar Akademisi'ni birincilikle bitirmişti. Belçikalılar "kendi yetiştirdikleri" bu öğrencinin, da­ha sonra dünyanın birçok ülkesinde bunca sevilen bir sanatçı olmasını ödüllendirmek istemişlerdi. 1992'de sanat ve kültüre katkılarından ötürü Belçika Kralı'ndan şövalyelik unvanını alan manço bu kez de ön­ceki yıl Gilbert Becaud ile Charles Aznavour'a lâyık görülen Altın Perron ödülünü alıyordu.

Törende olup, bu gururu paylaşmalıydınız.

İstanbul'da diplomatlar "Yurtta Sulh, Cihanda Sulh" yazılı tabelaların altında "sulh'" için Türkiye'ye gelen barış yanlılarının coplanmasını izaha çalışırken, barış manço diplomatların milyar dökseler çizemeyecekleri bir Türkiye portresi çiziyordu Belçika'da...

200 şarkı ile bezenen 40 yıllık meslek deneyimi ve Ku­tuplardan Ekvatora kadar uzanan bir coğrafyada dün­yayı ayaklarımızın altına seren onca güzel belgeselle uluslararası standartta bir başarıya imza atmanın keyfini yaşıyordu.

Kardak krizi patladığında Teodorakis'le yazışarak bir barış köprüsü kurma­ya çalışan Zülfü Livaneli, Kıb­rıs'ta ipler gerildiğinde Yunanlı meslektaşıyla ortak konser vererek tansiyonu düşüren Burak Kut'tan sonra sanat büyükelçilerinin duayeni barış manço da "Müsadenizle çocuklar" diye­rek devreye girdi ve ödül töreninde "barış şarkıları" söyleyerek Türkiye'nin, barış Haftası'nda çizdiği "barışı coplayan ülke" görüntü­sünün yanına bir başka barış görüntüsü koydu.

Geçen hafta Ankara'da el­çilikler, gözal­tına alınan men­suplarını polisin elinden kurtarmaya çalışırken, Liege'de barış manço, Belçikalılar'a "Domates... Biber... Patlıcan"ı söyletiyordu.

Geçen hafta Belçika'da olsaydınız, eminim siz de göğsü­nüzü gere gere "Ben barış'ın ülkesindenim." derdiniz.

| Yayın Tarihi : 11.09.1997 Can DÜNDAR

Kullanıcı avatarı
jonturk_emre
İHRAÇ EDİLMİŞTİR
Mesajlar: 1467
Kayıt: Cum Mar 23, 2007 22:50 pm
Konum: İstanbul

Mesajgönderen jonturk_emre » Cum Eyl 19, 2008 17:47 pm

paylaşım için teşekkürler.Can Dündar'ın yazılarını büyük bi merakla takip ediyorum zaten
Emre başkaya

Kullanıcı avatarı
rainsunster
Demirbaş Üye
Demirbaş Üye
Mesajlar: 237
Kayıt: Cmt May 20, 2006 17:04 pm
Konum: Fatsa

Mesajgönderen rainsunster » Cum Eyl 19, 2008 20:29 pm

bu yazıyı can dündar'ın kırmızı bisiklet kitabında okdum

cadıizm
Gelişen Üye
Gelişen Üye
Mesajlar: 47
Kayıt: Cmt Eyl 06, 2008 08:32 am

Mesajgönderen cadıizm » Cum Eyl 19, 2008 21:32 pm

rainsunster yazdı:bu yazıyı can dündar'ın kırmızı bisiklet kitabında okdum
Evet bende orda okumuştum sitesinde de görünce burada paylaşmak isterim

Kullanıcı avatarı
tekinim01tekinim
Demirbaş Üye
Demirbaş Üye
Mesajlar: 208
Kayıt: Prş Haz 12, 2008 15:54 pm
Konum: adana
İletişim:

Mesajgönderen tekinim01tekinim » Cum Eyl 19, 2008 21:46 pm

Teşekkür ederim
ÖMRÜMÜN SONBAHARINDA SİZLERLEYİM

BARIŞ_CEM_BARIŞ

Mesajgönderen BARIŞ_CEM_BARIŞ » Cum Eyl 19, 2008 22:03 pm

Teşekkür ederiz eline sağlık can dündar ne doğru şeyler söylemiş daha ne denilebilirki tekrar teşekkürler.

Kullanıcı avatarı
manco_mania
Üst Düzey Üye
Üst Düzey Üye
Mesajlar: 183
Kayıt: Cmt Ara 02, 2006 21:43 pm
Konum: istanbul

Mesajgönderen manco_mania » Pzt Eyl 29, 2008 01:23 am

Teşekkürler paylaşımın için çok güzel ve anlamlı bir yazı...
Barış Abi seni çok özlüyoruz,7 den 77 ye.....